Ava DuVernay’in 2008’deki ilk uzun metrajlı filmi “This Is the Life”, gangsta rap’ten ayrı gelişen, 1990’ların Kaliforniya hip-hop alt kültürünün canlandırıcı bir portresi. DuVernay’in artık Netflix’te yayınlanabilen belgeseli kişisel bir proje. Los Angeles’ta yeraltı rap topluluğu için bir mekân haline gelen bir Güney Orta Los Angeles sağlıklı yemek kafesi olan Good Life Cafe’de rap ikilisi Figure of Speech’in bir parçası olarak performans sergiledi.
90’lı yıllar boyunca, mütevazı mekanın açık mikrofon geceleri, LA’daki günlük hayatın hikayelerini anlatan bir grup genç, ham, lekesiz lirik sesleri teşvik etti DuVernay, sanatçı röportajlarını VHS çekimleriyle ve şovlarının ses klipleriyle birleştirerek, büyülü bir dönemi yeniden anlatıyor. hip-hop sahnesi.
“This Is the Life”, ara başlık grafikleri ve görsel tipografisinde genellikle VH1’in “Müziğin Arkasında” belgesellerini yansıtıyor. Ancak DuVernay, röportajlarını sahneye koyarken, katılımcıların geniş çevresini çerçevelemek için kullanarak tanıdık müzik-doktor tarzına benzersiz kompozisyonlar yazdırıyor. Kafenin ortamını resmetmek için, enstitünün destekleyici hayranlarının sevgiyle “ön sırada Jean” ve “Büyük Al” olarak anılan destekleyici hayranlarını tanımlıyor. DuVernay, kafenin Siyahi erkek M. C.’sini Soyut Rude ve Chillin Villain Empire gibi öne çıkarmakla kalmıyor, aynı zamanda Good Life sahnesine çıkan beyaz, Latin ve kadın sanatçıların da altını çiziyor.
Mekanın gelenekleri de özetlenmiştir: Yerde sakız bırakmaz; resimlere yaslanmak yok; serbest stillerde “wiggidy wiggidy” ifadesinden kaçının; ve küfür yok – temiz bir alan ve anlamlı tekerlemeler sağlamak anlamına geliyordu. Good Life’daki izleyiciler, benzersiz hikayeler anlatmak için farklı teknikler kullanan kendine özgü özgür stilistler dinlemek istediler. Amatör bir geceye benzer sahnelerde kalabalığın beklentilerini karşılayamayan rapçiler
Apollo’daki sahneden yuhalandı. Rapçi Fat Joe’nun kafede bombaladığı geceyi hatırlayan DuVernay, sahneyi çizen bir tebeşir sanatçısının zaman atlamasından sonra olaydan gelen sesi yaratıcı bir şekilde seslendiriyor.
Bazı Good Life sanatçıları için kulaktan kulağa ilham veren rekor anlaşmalar. Örneğin Jurassic 5, Britanya’da altın rekor sertifikasına sahip oldu. 1994 yılına gelindiğinde kafe öyle bir ün kazandı ki, Ice Cube ve Bone Thugs-n-Harmony gibi sanatçılar dinlemeye geldi. Ve (rapçi Abstract Rude) bu sanatçıların yeraltı stilini çalışmalarına dahil ettikleri iddia ediliyor. DuVernay, Good Life M. C. Myka Nyne’in Freestyle Fellowship’in “Mary” (1993) üzerine Bone Thugs-n-Harmony’nin “Tha Crossroads” (1996) adlı mısrasını çalarken, tartışması zor bir iddia.
Bununla birlikte, filmin yönetmeni dışında, İyi Yaşam’dan çok az kişi ev ismi haline geldi. Ama aydınlatıcı “This Is the Life” da DuVernay, Kaliforniya’nın hip-hop tarihindeki önemli bir biçimlendirici boşluğu doldurmakla kalmıyor, daha sonra gelecekteki sinema başarılarına yol açacak yaratıcı bakış açısını da sergiliyor.
Hayat Bu
Derecelendirilmedi. Gösterim süresi: 1 saat 37 dakika. Netflix’te izleyin.